zondag 26 juli 2015

Zomerse culi

Hebben jullie op warme zomerdagen ook zo'n hekel aan koken? Maar willen jullie dan toch ook lekker eten (lees: niet elke dag een al dan niet simpele salade)? Voor mij een gekend fenomeen, maar er is beterschap in zicht. Met de hulp van nieuwe kookboeken en zomerblaadjes die steeds meer aandacht hebben voor het kookhydraten- en suikervrije koken, ben ik erin geslaagd om voor meer zomerse variatie te zorgen. 

Een ongelooflijke topper volgens mijn mannen: doperwtjes met pesto en kabeljauw (of andere witte vis). Een receptje dat ik dank aan Yvonne, die wekelijks een bijdrage post in de Sjiek (bijlage van het Belang van Limburg, dat door mijn schoonmama plichtsgetrouw wordt bijgehouden voor mij). Eigenlijk is het nauwelijks een recept. Poepsimpel, is het:
Men neme (veel) diepvrieserwtjes, om die gaar te koken (niét plat!). Tegelijk bak je wat witte vis, en een klein beetje bacon of Italiaanse ham voor de versiering. Als de erwtjes klaar zijn, doe je er groene pesto onder (best zelfgemaakt, maar als het snel moet gaan, kan je het ook in de winkel redelijk vers vinden). Even op het bord dresseren en klaar! 





Ook Pascale Naessens gaf ons nieuwe recepten in haar boek 'Puur Eten'. Deze komen absoluut op de 'te maken als er vrienden komen-lijst'. (Een lijst die alleen maar in mijn hoofd bestaat en die ik absoluut vergeet als er bezoek komt)

Dit koude zalmpakketje is heerlijk verfrissend en kan met allerlei variaties ook gebruikt worden als bijgerecht bij een barbecue of een saladefestival(letje) (Wat een idee!?!) 
De vulling wordt gemaakt met krab (uit blik - wel de betere soort nemen), lente-ui, kersttomaatjes en zelfgemaakte mayonaise. Het sausje bestaat uit olie, limoensap en dille. Ik maakte het zelf wat zachter met de overschot van de mayonaise en wat Griekse yoghurt. Hummeltje heeft hier erg goed van gesmuld. Hij is dan ook wel een visliefhebber.
De volgende dag voegde ik er rijst aan toe, en werd het een perfecte koude rijstschotel. 


Minder zomers, maar ooooh zo heerlijk, waren deze gevulde uien. Vooral de kruidenmix maakte dit recept (in mijn ogen) haast goddelijk - al ben ik geen gehaktfan. De uien worden eerst - met een inkerving erin -  gekookt (in water met olijfolie)  erin, zodat je nadien de rokken eraf kan halen. De rokken vul je met gehakt, dat geprepareerd werd met kruiden (peper, zout, komijnzaad, bladpeterselie, look en de overschot van de ajuinrokken). Intussen maak je een saus van tomaten, look, olijfolie en ajuin, en achteraf ook bladpeterselie. Alles gaat de oven in, en 30 minuten later proef je een mix van heel pure smaken. Ook dit recept bleek hier heel kind-en echtgenootproof. 



Al wat langer geleden kwam dit recept van The Green Kitchen op het menu. Een mengeling van appelrasp, cottage cheese en tijm in een omeletje. Heel fris en verrassend!


En omdat het niet altijd uit een kookboek moet komen, ook een eigen receptje, dat toevallig ontstond tijdens het koken zelf. 

Ik vond heel toevallig glutenvrije linguine in de winkel. Dit werden mijn noedels. Tijdens het koken ervan, marineerde ik een grote moot zalm, in een mengeling van sesamolie, look en honing. In de wok stoofde ik eerst gemberpasta in wokolie, en daar voegde ik lente-ui, rode en gele paprika en een Thaïse groentenmix met uien, prei en paprika aan toe.  Daar voegde ik de vis aan toe en de linguine, en om af te werken nog wat soyasaus, sesamolie en sesamzaadjes. Het geheel was lekker kruidig, pittig en een beetje zoet. Jammer genoeg vergat ik de hoeveelheden de dag zelf te noteren, dus het wordt mikken om dit opnieuw te maken. Maar het komt zeker opnieuw op ons menu! 

Hoe je een wokgerecht (of pasta) presenteert, moet ik écht nog eens leren, want deze foto's doen de smaken geen eer aan. Maar geloof me, het wás lekker!
Smakelijk!




Geen opmerkingen:

Een reactie posten